KERNENERGIE - Nee bedankt, Ja graag?

tingreactie uiteraard onmogelijk wordt; men kan dan niet meer voor elke optredende splijting een sp]ijting in de volgende gene- ratie verwezenlijken. Reactorwandmaterialen waardoor neu- tronen niet kunnen lekken, bestaan niet. Men kan alleen rekenen op een gunstige verhouding volume/wandoppervlak, zodat het aandeel van neutronenproduktie sterker stij.gt dan het lekaan- deel. Vanaf een bepaalde, z.g. kritische afmeting, volume of massazaleruiteindelijkpersplijtingsteedsminstens66nneutron overblijven, dat een nieuwe splijting geeft. Het tamelijk moeilijke begrip kritische massa kan worden ge.I.llustreerdmethetgebrekkigebeeldvaneenzeergrotebakmet lage randen waarin kikkers worden gekweekt. De kikkers vcr- menigvuldigen zich vlug, maar heel wat kikkers zullen over de rand ontsnappen. Een kleine bak zal vlug leeg zijn. In een grote bak komen er, evenredig met het oppervlak, kikkers bij en verdwijnen er kikkers, evenredig met de randlengte. Een vierkante bak van 1 m2 heeft vier meter randlengte maar een bak van 100m2 of 10m x 10m heeft slechts 40 in randlengte; de kweek-tot ontsnappingsverhouding evolueert van 1 :4 of een kwart tot 100 :40 of 2 1/2 . Voor een bepaalde `kritische' afmeting zullen er evenveel kikkers bijkomen als er op dezelfde tijd ont- Snappen. De kritische massa hangt af van de vorm van een reactor en van de gebruikte materialen. De kleinst mogelijke kritische massa is zowat vijf kilogram zuiver uranium-235 of plutonium- 239. Neutronenopsloapende bekledings-, structuur- en regel- materialen vereisen uiteraard een hogere kritische massa. Met de noodzakelijke beveiligende afschermingen en de menigvuldige encomplexemeet-encontroleapparatuurishetduidelijkdateen zakreactor of zelfs een auto met een kleine kernreactor tot het rijk van de fabels moet worden verwezen. Een wagenpark dat wordt aangedreven met waterstof, die op haar beurt uit water zou worden gehaald met de energie van een kernreactor, is in de toekomst echter niet uitgesloten.

61