KERNENERGIE - Nee bedankt, Ja graag?

belangrijk deel van de massamedia leverden en leveren nog steeds een waar duel. De bewogen bezorgdheid en het kritische toezicht zijn zeker positieve en verantwoorde uitingen van een volwassen maat- schappij. Uit een gezonde dialoog tussen de verschillende gele- dingen van de maatschappij (zowel in haar formele, verant- woordelijke vertegenwoordiging als in haar spontane basis- uitingen) en de wetenschapslui, ingehieurs, economisten, tech- nici, energieproducenten en -verdelers anderzijds, kan zeker een optimaal patroon van levensstijl, enercteproduktie en rationeel gebruik ervan groeien. Nuchter ge6valueerde, sobere efficientie en daadwerkelijke, oordeelkundig gekozen welzijnsverhoSng kunnen op deze wijze de mens en zijn hoogste levenswaarden ten goede komen. Steeds zal hij de dialectische spanning moeten (vcr)dragen tussen een onbedreigd hoog levensideaal en de in- herente nadelen en risico's van om het even welke techniek. De concrete bezorgdheid en de ongezouten kritiek op de kern- energie komt vanuit diverse invalshoeken. Historisch gezien is de controverse fond kernenergie een schoolvoorbeeld van de gevolgen van een enorme kloof tussen techniek en maatschappij. De maatschappijkritische crisis van mei 68 betekende bovendien een enorme stroomversnelling voor het westerse bewustzijn. Het aanwcnden van kemenergie startte onder een zeer slecht ge- sternte. Het fenomeen van de kernsplijting kon op geen slechter tijdstip of slechtere plaats worden ontdekt dan aan de voor- avond van de Tweede Wereldoorlog, en in het wetenschappe- lijke bolwerk van de nazi-staat. Na een zwaar gewetensconflict gaf Einstein het startsignaal tot het meest geheime, reusachtige, metcodetaalbeschermdewetenschappelijk-technischprojectuit de geschiedenis van de mensheid. Het had als bedoeling om v66r de vijand te komcn tot een onvoorstelbaar griezelige schaalver- groting van het menselijke wapenarsenaal. 2. De nucleaire kloof

19