Doel 3/Tihange 2: Evaluation of plant inspection results (in Dutch)

De nieuwe inspecties van 2016 en 2017: Omtrent ‘Alternative Facts’ en ‘Fake News’ ... De inspecties worden uitgevoerd. Op 8 december 2016 komt de website van het Fanc met de geruststellende boodschap: “ Geen toename van waterstofvlokken in Doel 3 ” . “De waterstofvlokken in de wanden van de reactorkuip van Doel 3 zijn niet gegroeid en er zijn ook geen nieuwe indicaties waargenomen. Dat blijkt uit de analyse van de ultrasoon inspecties tijdens de geplande revisie van de afgelopen weken.” Op 5 mei 2017 komt nog meer geruststellend nieuws. Het Fanc bericht ditmaal “ Geen toename van waterstofvlokken in Tihange 2 ” , met een quasi identieke verklarende tekst. Alles OK, geen groei van de scheuren en er zijn er ook geen nieuwe. Geruststellend; tot enige bijzonderheden uitlekken omtrent de nieuwe resultaten rond deze zgn. “ waterstofvlokken ” (het woord is terug), of – in wetenschappelijke termen – ‘hydrogen flakes’ of ‘shatter cracks’ . “Het zijn geen scheuren of scheurtjes die de reactorwand teisteren, het zijn vlokken; platgedrukte waterstofvlokken” zegt het Fanc weer in zijn communicatie. Klassieke metallurgen draaien zich om in hun graf. Waterstofvlokken of ‘hydrogen flakes’ zijn het grootst denkbare eufemisme voor waterstofbreuken of -breukjes in het metaal (FIGUUR). Door hun brosse aard vormen ze gewoon een intrinsiek risico tout court voor de stabiliteit van de metaalmatrix.

“ Waterstof vlokken” of scheuren van nucleair RPV-staal en microscopisch aanzicht van het interne breukoppervlak (bron: H. Pircher, J. Nuclear Engineering & Design, 1991).

Eerst duiken er bij nader onderzoek twee brieven of kleine rapportjes op van Vinçotte en Bel-V, met een zeer korte bespreking van de inspectieresultaten, en finaal – na het nodige juridische gehakketak omtrent ‘Openbaarheid van Bestuur’ – moeten de (voorlopig) “volledige” teksten van de nieuwe inspectieverslagen van Doel 3 en Tihange 2, opgesteld door het Franse AREVA, worden vrijgegeven. Deze zullen hieronder aan bod komen. De korte reacties van Vinçotte en Bel-V zijn al niet volledig geruststellend. Er zijn blijkbaar niet alleen enkele zeer discutabele “ critères de non-évolution ” opgesteld voor de vergelijking met de resultaten uit het verleden. Bij nader onderzoek en wat navraag blijkt dat het hier voor de ultrasoon-resultaten gaat om niet minder dan +6 dB. Bij minder deviatie wordt er niet gesproken over evolutie.

Maar de brief van AIB-Vinçotte kan nog verdere argwaan verwekken. Fanc meldt in een schrijven aan Electrabel dat AIB-Vinç otte bij nazicht van de inspecties geen “reële” evolutie van de indicaties heeft

7