KERNENERGIE.Online (Simple Single Page E-Reader Version)

(na de officiële erkenning eind 2015/begin 2016 van het fysieke bestaan van 4 nieuwe elementen, nl. deze met nr. 113, 115, 117 en 118; ze vervolledigen de 7 de rij van het periodiek systeem). Van die 118 elementen kent men 276 stabiele kernen en alles samen werden er meer dan 1.200 verschillende kernen gevonden. Er zijn dus inderdaad ongeveer 1.000 kernen die niet stabiel zijn: ze zijn instabiel omdat hun verhouding protonen/neutronen niet perfect is. Ze zetten zich om tot stabielere kernen onder uitzending van stralen of radiatie ; men noemt deze kernen radioactief . Deze radioactieve kernen hebben ofwel te veel neutronen, ofwel te veel protonen. Die isotopen gaan nu eveneens trachten een gunstige verhouding te verwerven, en dat gebeurt door kernreacties. Zijn er te veel neutronen, dan kan een neutron in een proton worden omgezet. Maar zodoende moet een kerndeeltje zonder lading omgezet worden in een nucleon met een positieve lading. Dit kan gebeuren door een negatieve lading uit te zenden, nl. een elektron. Zo treedt ß straling ( bèta ) op, één van de radioactieve stralen. Bij die verschillende omzettingen kunnen echter ook zgn. α stralen ( alfa ), en γ -stralen ( gamma ) ontstaan (Figuur 5-6). De α -stralen bestaan in essentie uit heliumkernen (met 2 protonen en 2 neutronen). De γ -stralen worden echter niet door deeltjes gevormd, maar zijn een gewone energiestraling – zoals zonlicht – , zij het dan een zeer sterke. Zij zorgen voor de uitzending van de overtollige energie van de nieuwe kern. Gammastralen zijn elektromagnetische golven, zoals radio golven, infrarood, licht of ultraviolet, maar met nog kortere golflengte (of hogere frequentie en hogere energie).

91