KERNENERGIE.Online (Simple Single Page E-Reader Version)

"ATOMS FOR PEACE" OF ATOMEN ZONDER KERNBOM

4.9.

De wereldbevolking werd in 1945 en in het daaropvolgende decennium dus alleen geconfronteerd met dit angstaan jagende aspect van de energie uit de atoomkernen. Het nucleaire programma in de Verenigde Staten bleef onder de hoede van de militairen en onder strikte geheimhouding. Wel waren er verschillende ingenieurs en wetenschappers die de reusachtige mogelijkheden van de vreedzame toepassingen van kernenergie inzagen en hier ook voor ijverden. De reactoren van Hanford, die enkel dienden voor plutonium productie, konden immers worden omgebouwd om energie te leveren. Heel wat radioactieve isotopen zouden zeer nuttig zijn in de geneeskunde, in de techniek en in het onderzoek op het vlak van de landbouw, de fysica, de scheikunde, enz. De invloed vandemilitairen was echter een remopdie nuttige toepassingen. Onder president Eisenhower werd uiteindelijk toch een programma gelanceerd onder de slogan " Atoms for Peace ". Deze atomen-voor-de-vrede-campagne droeg ook bij tot het lukken van de eerste wereldconferentie van de Verenigde Naties in Génève in 1955, die volledig was gewijd aan de vreedzame toepassingen van de kernenergie. Deze conferentie was tevens voor vele wetenschappers een openbaring en ze leidde tot een enthousiaste hoop en verwachting van een nieuwe, goedkope, milieu-zuivere, in één woord "ideale" energiebron. Berekeningen maakten duidelijk dat een nucleaire centrale tot 1.000 MWe (!) zou kunnen leveren (1MWe : 1 megawatt-elektrisch, d.w.z. 1.000 kilowatt-elektriciteit). Ter vergelijking: in 1955 hadden de

81