KERNENERGIE.Online (Simple Single Page E-Reader Version)

“GEN IV”

Generation IV , of de vierde generatie kernreactoren (" GEN IV " voor de intimi), is eigenlijk een containerbegrip .

Het is een term waarmee het DOE (Department of Energy) in de Verenigde Staten in 2000 tegen 2030 te ontwikkelen kern reactoren aanduidde. Daarbij werd in 2001 het Generation IV International Forum (GIF) opgericht, met de initiële deel name van een zestal actieve landen, ondertussen aange groeid tot een tiental partners, met daarnaast enkele observatoren. De zogenoemde reactoren van de vierde generatie zouden minder langlevend radioactief afval moeten afleveren en een grotere passieve veiligheid hebben. Men maakt daarbij het onderscheid met de vroege prototype-reactoren ( eerste generatie , jaren '60), onder tussen vrijwel volledig uit gebruik; de tweede generatie, met het gros van de huidige operationele reactoren (vooral PWR en BWR, zoals in Doel en Tihange en de meeste van de ons omringende landen). Tot de reactoren van de derde generatie rekent men dan de centrales die momenteel in uitvoering of ontwerp zijn, gelijkaardig aan deze in Finland, Frankrijk en de UK (cfr. supra: Sectie 6.7). Het zijn verbeterde, deels veiligere versies van de tweede generatie reactoren, met water als koelmiddel. Oorspronkelijk stonden op de lijst van de zgn. "Gen IV" reactoren een ganse reeks concepten (ca. 130), maar uiteindelijk is hij herleid geworden tot een, niet altijd onomstreden, selectie van een zestal prioritaire types.

132