KERNENERGIE.Online (Simple Single Page E-Reader Version)

plutonium en natuurlijk, opgewerkt of verarmd uranium) 1 .

De splijtstof heeft typisch de vorm van keramische cilindertjes, zowat 1 cm hoog en 1 cm diameter, die eruitzien en aanvoelen als donkere porseleintabletjes. Deze tabletjes worden in lange dunwandige buizen – vervaardigd uit een zirconium-legering (Zircaloy) – geschoven, die na vulling hermetisch worden dichtgelast 2 . Zirconium is wel duurder dan roestvast staal maar het absorbeert veel minder neutronen. De buizen zijn meer dan vier meter lang en 264 zulke splijtstofstaven worden telkens gebundeld en samengebracht in een houder met roosters die tussenruimte laten voor het koelwater; dit geheel noemt men een splijtstofelement of splijtstofbundel (zie Figuur 6-5). Eén splijtstofelement in Doel 4 weegt bijna 800 kg en een volledige lading vergt meer dan 150 splijtstofbundels, die samen een cilinder van meer dan 4 m hoogte vormen. Ze staan opgesteld binnen de stalen reactorkuip, die als inwendige afmetingen 4 m diameter heeft en 13,5 m hoogte. Dit reactorvat heeft een wanddikte van 20 cm; samen met het deksel weegt het meer dan driehonderd ton. De bijna twintig miljoen tabletten in de reactorkern bevatten in totaal meer dan 80 ton brandstof. Telkens na een jaar werking wordt een derde van de splijtstofelementen uit het centrale deel van de reactor verwijderd; de andere worden naar binnen toe opgeschoven en aan de rand worden een vijftigtal

1 MOX: o.a. ontwikkeld in België bij het SCK in Mol en nadien gefabriceerd bij Belgonucleaire te Dessel tot 2006. 2 In België gebeurde fabricage van brandstofelementen door FBFC (Franco-Belge de Fabrication du Combustible) in Dessel. Later werd het een filiaal van Areva, tot de graduele sluiting in 2012-2015.

116