KERNENERGIE.Online (Simple Single Page E-Reader Version)

stoom, wordt uit de condensor afgevoerd en via pompen opnieuw op hoge druk gebracht. Dit water op hogere druk kan dan weer in de warmtewisselaar warmte van de primaire reactorkring opnemen. Het water van de secundaire kring doorloopt dus een cyclus. De hoeveelheid elektriciteit die men kan opwekken voor een bepaalde hoeveelheid warmte hangt af van het temperatuurverschil tussen de zgn. warme en koude bronnen van de cyclus of van het kringproces. Hoe hoger de temperatuur in de warmtewisselaar (gevoed door de primaire koelkring, die zijn warmte uit de reactor haalt) en hoe lager de temperatuur in de condensor, hoe beter voor de elektriciteitsproductie, of hoe hoger het rendement. Dit geldt natuurlijk ook voor een klassieke centrale met steenkool of aardolie, waarin echter i.p.v. een primaire kring met reactor en warmtewisselaar gewoon een verbrandingsketel staat. In beide gevallen zal echter een belangrijk deel van de geproduceerde warmte op lage temperatuur worden afgegeven aan het rivier- of zeewater van de condensor kringloop. Zoals in de thermodynamica door Carnot (1796 1832) werd aangetoond, kan men nooit alle warmte in mechanische arbeid of elektriciteit omzetten. In de praktijk komt men zelfs meestal niet aan de helft. De afgevoerde warmte is niet alleen een economisch verlies maar kan ook milieuproblemen veroorzaken door de opwarming van waterlopen die gebruikt worden als koelmedium.

109