E-book Kernenergie - Versie 1.01c

waterstof ( 1 1 H), ongeveer even zwaar als een neutron, maar waterstof slorpt gemakkelijk een neutron op om het stabiele isotoop deuterium of zware waterstof (D of 1 2 H ) te vormen (een kern met één proton en één neutron). Deuterium zelf toont zeer weinig de neiging om neutronen op te slorpen. In de natuur vindt met heel wat zware waterstof (ongeveer in de verhouding van 1:5.000 t.o.v. de lichte of gewone waterstof, die slechts één proton bezit in de kern). Men kan uit natuurlijk water (H 2 O ) zwaar water (D 2 O) af- scheiden door isotopische separatie. Zwaar water (waarin per molecule water twee deuteriumkernen zitten) is een uitstekende neutronen-afremmer of moderator . Zwaar water werd tijdens de Tweede Wereldoorlog o.a. bereid in een Noorse fabriek; de Duitsers gebruikten dit zwaar water als moderator voor hun uraniumsplijtingsexperimenten. Om te beletten dat zij een nucleaire bom zouden ontwikkelen, werd deze Noorse fabriek gesaboteerd en gebombardeerd. Uit boeken en films zoals "De strijd om het zware water" blijkt nauwelijks welk enorm strategisch belang deze schijnbaar onschuldige watervariante vertoonde. Langs Duitse zijde is het trouwens onbegrijpelijk dat Hitler geen geloof hechtte aan de plannen voor een Duitse atoombom. Zelfs tegen de gefundeerde argumenten van zijn knapste raadgever, Alfred Speer, in beschouwde hij dit onderzoek als "Spielerei" , een wereldvreemde sciencefiction. 12 C), b.v. onder de vorm van grafiet. Grafiet vergt wel meer botsingen voor voldoende afremming dan deuterium, maar het kon in de periode 1940-45 gemakkelijker en in zuivere vorm worden verkregen. In het Manhattan District Project (cfr. infra) werd Een andere goede moderator is zuivere koolstof ( 6

74