Doel 3/Tihange 2: Evaluation of plant inspection results (in Dutch)

reactoren, maar met een aantal shutdowns en/of herstarten) wordt officieel integraal toegeschreven aan “een hogere gevoeligheid van de metingen en sensoren in 2014 ten opzichte van 2012 ” .

Bovendien wordt gesteld dat het allemaal om fabricagefouten gaat van bij de productie van de reactorvaten begin jaren ‘80 bij het Nederlandse RDM (Rotterdamsche Droogdok Maatschappij, of RN – Rotterdam Nuclear) , dat het gaat om “waterstofinsluitsels” en dat deze nu niet meer kunnen groeien “omdat er nu geen nieuwe bron van waterstofatomen meer is” . Niet iedereen is het daar mee eens, en zeker de laatste bewering is manifest wetenschappelijk en technisch onjuist , wat door ondergetekende als eerste werd gesignaleerd en wat door iedere betrokkene ondertussen ook is toegegeven en niet meer wordt betwist. Er zijn ook vragen waarom al deze scheuren bij de oplevering van de reactorvaten in 1983 niet werden opgemerkt. De uitleg dat de beschikbare technologie dit destijds niet toeliet is onjuist. De toemalige detectie van “waterstofvlokken” heeft indertijd blijkbaar zelfs gemaakt dat één van de gefabriceerde reactorringen toch werd afgekeurd, zoals recent ook door Der Spiegel internationaal in de media werd gebracht. Uittreksels uit een historisch document van 1976 vindt u hieronder (z.o.z.). Metallurgen kennen het fenomeen dan ook al vele jaren, maar opmerkelijk is dat typische waterstofvlokken 5 tot 15 mm groot zijn, terwijl hier in 2012 en 2014 vele grotere defecten lijken te bestaan (zie ook FIGUUR hieronder).

Hoedanook, een reactorvat met zoveel fouten als men nu weet, zou volgens de bestaande standaarden nooit in gebruik worden genomen en onmiddellijk worden afgekeurd.

De cruciale resterende vraag is nu echter: kunnen de aanwezige scheuren groeien? En waren ze ook effectief gegroeid tussen de inspecties van 2012 en 2014? Bovendien: is de resterende mechanische sterkte van het reactorvat nog voldoende? Het vervolg van het verhaal was een ware saga, die voor ingewijden bijna leest als een technisch-wetenschappelijke crimi, en die ondertussen in 2017 al 5 jaar aansleept.

3